Wyobraź sobie muśnięcie palcem po ekranie, na którym widzisz tysiące wspomnień.
Każde jedno kruche, wyświetla się przez chwilę a potem ulatnia w zapomnienie.
Czasem wraca niczym migawka, przypominając coś za czym tęsknisz.
Ale gdy próbujesz zatrzymać to tylko dla siebie, obezwładnia wszystkie twe zakończenia nerwowe.
Zamraża, zostawiając z uczuciem, że chciałbyś do tego wrócić, lecz nie możesz.
Sprawia ogromną przyjemność jednocześnie wywołując ból tęsknoty.
Dlatego chodź powrót do przeszłości zdaje się sprawiać tyle przyjemności jednocześnie wprawia nasz umysł w niemałe tarapaty.
Bo to co było już nie wróci. Możesz tylko przywołać wspomnienie i odczuć to delikatne dygotanie gdzieś w środku Ciebie, które kołysząc się wprawia w ruch wahadło wielkiego zegara.
Chcielibyśmy pragnąć tej wiecznej nieśmiertelności, kolekcjonując te wyjątkowe wspomnienia.
Ale rzeczywistość zostawia nas samych w milczeniu, pozwalając zasmakować tego piękna, ale nie przez nieskończoność czasu.
I to właśnie sprawia, że zwykliśmy tylko niektóre chwile nazywać tymi wyjątkowymi.
Może warto kolekcjonować ich jak najwięcej a potem puścić w świat by wzniosły się w górę jak latawce, motyle, ptaki, może chmury.
Niechaj dotkną nieba, kierując się ku temu co zdaje się odzwierciedlać tę naszą wytęsknioną wieczność.
A my dbajmy o to, aby kolejne muśniecie palcem, ukazywało nam następne piękne wspomnienie.
EN
Imagine brushing your finger across the screen where you can see thousands of memories.
Each one is fragile and displayed for a moment and then faded into oblivion.
Sometimes it comes back like a snapshot, reminding you of something you miss.
But when you try to keep it to yourself, it overpowers all your nerve endings.
It freezes you, leaving you with a feeling that you’d like to go back to it but can’t.
It gives a great pleasure while causing the pain of longing.
Therefore, coming back to the past seems to give so much pleasure at the same time it puts our minds in quite a lot of trouble.
Because what was there will never come back. You can only recall memory and feel that gentle shivering somewhere inside you that makes the pendulum of a great clock swing in motion.
We would like to desire this eternal immortality by collecting these unique memories.
But reality leaves us silent, allowing us to taste this beauty, but not for the infinity of time.
This is why we used to call only some moments special.
Maybe it is worth collecting as many of them as possible and then releasing them into the world so that they will rise up like kites, butterflies, birds, or maybe clouds.
Let them touch heaven toward what seems to reflect our longed-for eternity.
And let us make sure that the next stroke of the finger shows us the next beautiful memory.
#świadomość #piękno #conciousness #beauty #memories #nostalgia #beeing #past #reflections #dreams #perception