Na moment zwróćmy uwagę nieco inaczej na wojnę, troskę i lawinę sceptycyzmu rozbrzmiewające w naszych głowach, które wykorzystują daną im przestrzeń niczym poligon do testowania swoich nagromadzonych ładunków wybuchowych pod postacią wybrzmiewających dźwięków i emocji.
Ostatnio walczę ze swoim twórczym lenistwem, które maskuje się pod przekonaniem: „już wszystko powiedziano”, „już nic nie warto więcej dokładać, bo i tak jest chaos i zamęt” „srutututu majtki z drutu”.
Myślę sobie. Nie. Nie mogę pozwolić na to, aby zamienić się w leniwą amebę, leniwca, który po kryjomu zacznie staczać się do groty prokrastynacji, sceptycyzmu i bierności.
Trzeba wyciągnąć nowe działa, nowy arsenał. Wykopać z ogródka pochowane karabiny samorozwoju i wyrzutnie idealistycznych narracji. Przypomnieć sobie czasy, gdy to zdanie, to jedno słowo czy cytat miały sens i były dla kogoś (poza mną) oczywiście – potrzebne.
Wojna wróci. Konflikt wróci. Nie bądź naiwny Damian – słyszę ten głos. Jakby ktoś jeszcze nie wpadł na to, że twórcy zwykli krytykować siebie bardziej niż ich widzowie.
To Woja w Twojej Głowie.
To Twoja Wojna Stary.
Między głosem krytyka, idealisty, marzyciela, rodzica, dziecka, wojna między autentycznym ja a zadowalaczem wszystkich innych. Konflikt pomiędzy częścią kobiecą i męską, pomiędzy ofiarą i katem, zranionym, odrzuconym i zlęknionym a silnym, odważnym i pewnym siebie.
Każdy ma jakąś broń, którą opanował do doskonałości. Może to być wyrzutnia kłamstw, działko konkretnych argumentów, bomba bezwarunkowej miłości, detektor niebezpieczeństwa, proszek do prania brudów przeszłości, opatrunek na zranione ciało i emocje, odtwarzacz muzyki z niekończącą się taśmą utworów propagandowych namawiających do miłości i piękna.
Dzisiaj skorzystam z klawiatury, nabojów przy postaci słów i ładunku inspiracji.
Niech zdetonuje mur oporu, rozpieprzy w drobny mak wątpliwość i wznieci pożar namiętności byś i ty dał radę przeciwstawić się temu groźnemu wrogowi.
Temu, który siedzi w Tobie.
A ty?
W jakiej wojnie bierzesz aktualnie udział?